Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to stain

  • 1 labes

    stain, blemish, disgrace, infamy / misfortune.

    Latin-English dictionary of medieval > labes

  • 2 labis

    stain, blemish, disgrace, infamy / misfortune.

    Latin-English dictionary of medieval > labis

  • 3 macula

    stain, mark, spot/ blemish, fault, flaw.

    Latin-English dictionary of medieval > macula

  • 4 macula

        macula ae, f    a spot, mark, stain: (bos) maculis insignis et albo, i. e. white spots, V.: in maculis (terra) ubi habitatur, i. e. small places: parcit cognatis maculis similis fera, Iu.: Conbibit os maculas, contracts, O.—A mesh, hole (in network): reticulum minutis maculis: retia maculis distincta, O.—A spot, stain, blot, blemish, mole: est corporis macula naevus: maculas de vestibus aufers. O.— Fig., a blot, stain, stigma, blemish, fault, defect, disgrace: hanc maculam Effugere, T.: delenda est vobis illa macula: vitae splendorem maculis aspergis?: flagitiorum: iudiciorum: Claudiae genti inusta, L.: in carmine Offendar maculis, H.
    * * *
    spot, stain, blemish; dishonor; mesh in a net

    Latin-English dictionary > macula

  • 5 īnficiō

        īnficiō fēcī, fectus, ere    [1 in+facio], to stain, tinge, dye, color: (vestīs) quarum graminis ipsum Infecit natura pecus, i. e. whose wool has taken color from the pasture, Iu.: diem, darken, O.: ora pallor inficit, overspreads, H.: se vitro, Cs.: humus infecta sanguine, S.: infectus sanguine villos, O. —To infect, stain, spoil: hoc (dictamno) amnem, V.: Pocula, poison, V.: pabula tabo, V.: Allecto infecta venenis, imbued, V.—Fig., to imbue, instruct: infici iis artibus: animos teneros.—To spoil, corrupt, infect: desidiā animum: inficimur opinionum pravitate: principum vitiis infici solet civitas: Infectum eluitur scelus (i. e. quo se infecerunt), V.: blandimentis infectae epistulae, Ta.
    * * *
    inficere, infeci, infectus V
    corrupt, infect, imbue; poison; dye, stain, color, spoil

    Latin-English dictionary > īnficiō

  • 6 lābēcula

        lābēcula ae, f dim.    [labes], a slight stain, reproach: viro labeculam aspergere.
    * * *
    stain, blemish; slight stain; minor disgrace

    Latin-English dictionary > lābēcula

  • 7 lābēs

        lābēs is, f    [2 LAB-], a falling, sinking in, subsidence: ut multis locis labes factae sint: terrae, L.— A fall, stroke, ruin, destruction: innocentiae: prima mali, first stroke of misfortune, V. — A spot, blot, stain, blemish, defect (poet.): tractata notam labemque remittunt Atramenta, H.: Victima labe carens, spotless, O.—Fig., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: domestica: labem integris inferre: domus sine labe, Iu.: vita sine labe peracta, O.: conscientiae labīs in animo habere.— A cause of ruin, disgrace, scandal, reproach: (Verres) provinciae, scourge: civitatis (of a bad law): labes illa atque caenum, filthy wretch.
    * * *
    landslip/subsidence; disaster/debacle; fault/defect/blot/stain/blemish/dishonor

    Latin-English dictionary > lābēs

  • 8 labes

    1.
    lābes, is (abl. labi for labe, Lucr. 5, 930), f. [1. lābor], a fall, falling down, sinking in.
    I.
    Lit. (rare but class.):

    dare labem,

    Lucr. 2, 1145:

    motus terrae Rhodum... gravi ruinarum labe concussit,

    Just. 30, 4, 3:

    tantos terrae motus in Italia factos esse, ut multis locis labes factae sint terraeque desederint,

    subsidences of the earth, Cic. Div. 1, 35, 78; cf.:

    labes agri,

    id. ib. 1, 43, 97:

    terrae,

    Liv. 42, 15; so absol.:

    si labes facta sit, omnemque fructum tulerit,

    Dig. 19, 2, 15, § 2:

    labes imbris e caelo,

    Arn. 5, 185.—
    II.
    Transf.
    A.
    A fall, stroke, ruin, destruction:

    hinc mihi prima mali labes,

    the first blow of misfortune, Verg. A. 2, 97:

    haec prima mali labes, hoc initium impendentis ruinae fuit,

    Just. 17, 1, 5: metuo legionibu' labem, Enn. ap. Diom. p. 378 P. (Ann. v. 283 Vahl.):

    quanta pernis pestis veniet, quanta labes larido,

    Plaut. Capt. 4, 3, 3:

    innocentiae labes ac ruina,

    Cic. Fl. 10, 24:

    labes in tabella,

    id. Lael. 12, 41:

    regnorum labes,

    Val. Fl. 5, 237.—
    B.
    Meton., ruin, destruction; of a dangerous person, one who causes ruin:

    (Verres) labes atque pernicies provinciae Siciliae,

    Cic. Verr. 1, 1, 2: labes popli, Plant. Pers. 3, 3, 4.—Of a bad law:

    labes atque eluvies civitatis,

    Cic. Dom. 20, 53.—
    2.
    In partic., the falling sickness, epilepsy, Ser. Samm. 57, 1018.—

    Hence, in gen.,

    disease, sickness, Grat. Cyneg. 468.
    2.
    lābes, is, f. [Gr. lôbê, lôbeuô; cf. Curt. Griech. Etym. p. 372]. a spot, blot, stain, blemish, defect.
    I.
    Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):

    tractata notam labemque remittunt Atramenta,

    Hor. Ep. 2, 1, 235:

    sine labe toga,

    Ov. A. A. 1, 514:

    purum et sine labe salinum,

    Pers. 3, 25:

    victima labe carens,

    Ov. M. 15, 130:

    aliqua corporis labe insignis,

    Suet. Aug. 38: item quae (virgo) lingua debili sensuve aurium deminuta, aliave qua corporis labe insignita sit, Gell. 1, 12, 3.—
    II.
    Trop., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: labes macula in vestimento dicitur, et deinde metaphorikôs transfertur in homines vituperatione dignos, Paul. ex Fest. p. 121 Müll. (freq. and class.):

    animi labes nec diuturnitate evanescere, nec amnibus ullis elui potest,

    Cic. Leg. 2, 10, 24:

    saeculi labes atque macula,

    id. Balb. 6, 15:

    labem alicujus dignitati aspergere,

    a stain, disgrace, id. Vatin. 6, 15:

    labem alicui inferre,

    id. Cael. 18, 42:

    famae non sine labe meae,

    Prop. 4 (5), 8, 20:

    domus sine labe,

    Juv. 14, 69:

    vita sine labe peracta,

    Ov. P. 2, 7, 49:

    abolere labem prioris ignominiae,

    Tac. H. 3, 24:

    donec longa dies... concretam eximit labem, purumque relinquit sensum,

    Verg. A. 6, 746. —Of an immoral custom:

    dedit hanc contagio labem,

    Juv. 2, 78.— Plur.:

    conscientiae labes habere,

    Cic. Off. 3, 21, 85:

    peccatorum labibus inquinati,

    Lact. 4, 26; id. Ira Dei, 19.—
    b.
    Meton. (abstr. pro concreto), a disgrace, i. e. a good-for-nothing fellow, a wretch:

    habeo quem opponam labi illi atque caeno,

    Cic. Sest. 8, 20:

    caenum illud ac labes,

    id. ib. 11, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > labes

  • 9 Macula

    1.
    măcŭla, ae, f. [for malocula, malcula, dim.; cf. Sanscr. mala, dirt], a spot, mark, stain (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Plin. 37, 10, 56, § 155:

    (bos) maculis insignis et albo,

    i. e. with white spots, Verg. G. 3, 56:

    maculis albis equus,

    id. A. 9, 49:

    maculis auro squalentibus ardens (rex apum),

    id. G. 4, 91: in ipsis quasi maculis (terra), ubi habitatur, in those spots, i. e. small places, Cic. Rep. 6, 19 fin.:

    parcit cognatis maculis similis fera,

    Juv. 15, 160; cf. 5, 104.—
    2.
    Transf., a mesh in a net, a hole in network or in a web:

    rete grandibus maculis,

    Varr. R. R. 3, 11, 3; Col. 8, 15, 1:

    reticulum minutis maculis,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    retia maculis distincta,

    Ov. H. 5, 19. —Of the meshes of a spider's web, Plin. 11, 24, 28, § 81.—
    B.
    In partic., a spot, stain, blot, blemish, mole, etc.:

    maculari corpus maculis luridis,

    Plaut. Capt. 3, 4, 63:

    est corporis macula, naevus,

    Cic. N. D. 1, 28, 79:

    maculas auferre de vestibus,

    Ov. F. 3, 821:

    extrahere,

    Plin. 20, 13, 50, § 120:

    in veste facere,

    id. 12, 25, 54, § 123:

    e veste abluere,

    id. 28, 7, 23, § 109:

    mederi maculis corporis,

    id. 36, 19, 33, § 140; cf.:

    lentigines ac maculas e facie tollere,

    id. 20, 2, 4, § 9.—
    II.
    Trop. (acc. to I. B.), a blot, stain, stigma, blemish, fault in character: quem scis scire tuas omnes maculasque notasque, Lucil. ap. Non. 350, 13:

    inest amoris macula huic homini in pectore,

    Plaut. Poen. 1, 1, 70:

    jam ego ex corpore exigam omnis maculas maerorum tibi,

    id. Capt. 4, 2, 61: vitium commune omnium est, Quod nimium ad rem in senecta attenti sumus: hanc maculam nos decet Effugere, * Ter. Ad. 5, 8, 31:

    delenda vobis est illa macula, Mithridatico bello suscepta,

    Cic. Imp. Pomp. 3, 7:

    est hujus saeculi labes quaedam et macula, virtuti invidere,

    id. Balb. 6, 15:

    vitae splendorem maculis aspergere,

    id. Planc. 12, 30:

    furtorum et flagitiorum,

    id. Verr. 2, 5, 46, § 121:

    adulescentiae,

    id. ib. 1, 4, 11:

    familiae,

    id. Clu. 5, 12:

    in oratione nitida notabile humilius verbum et velut macula,

    Quint. 8, 3, 18; 8, 5, 28:

    ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent,

    Liv. 3, 58:

    plurima sunt nitidis maculam haesuram figentia rebus,

    enduring disgrace, Juv. 14, 2.
    2.
    Măcŭla, ae, m., a Roman surname, e. g. of Q. Pompeius, Cic. Fam. 6, 19, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Macula

  • 10 macula

    1.
    măcŭla, ae, f. [for malocula, malcula, dim.; cf. Sanscr. mala, dirt], a spot, mark, stain (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Plin. 37, 10, 56, § 155:

    (bos) maculis insignis et albo,

    i. e. with white spots, Verg. G. 3, 56:

    maculis albis equus,

    id. A. 9, 49:

    maculis auro squalentibus ardens (rex apum),

    id. G. 4, 91: in ipsis quasi maculis (terra), ubi habitatur, in those spots, i. e. small places, Cic. Rep. 6, 19 fin.:

    parcit cognatis maculis similis fera,

    Juv. 15, 160; cf. 5, 104.—
    2.
    Transf., a mesh in a net, a hole in network or in a web:

    rete grandibus maculis,

    Varr. R. R. 3, 11, 3; Col. 8, 15, 1:

    reticulum minutis maculis,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    retia maculis distincta,

    Ov. H. 5, 19. —Of the meshes of a spider's web, Plin. 11, 24, 28, § 81.—
    B.
    In partic., a spot, stain, blot, blemish, mole, etc.:

    maculari corpus maculis luridis,

    Plaut. Capt. 3, 4, 63:

    est corporis macula, naevus,

    Cic. N. D. 1, 28, 79:

    maculas auferre de vestibus,

    Ov. F. 3, 821:

    extrahere,

    Plin. 20, 13, 50, § 120:

    in veste facere,

    id. 12, 25, 54, § 123:

    e veste abluere,

    id. 28, 7, 23, § 109:

    mederi maculis corporis,

    id. 36, 19, 33, § 140; cf.:

    lentigines ac maculas e facie tollere,

    id. 20, 2, 4, § 9.—
    II.
    Trop. (acc. to I. B.), a blot, stain, stigma, blemish, fault in character: quem scis scire tuas omnes maculasque notasque, Lucil. ap. Non. 350, 13:

    inest amoris macula huic homini in pectore,

    Plaut. Poen. 1, 1, 70:

    jam ego ex corpore exigam omnis maculas maerorum tibi,

    id. Capt. 4, 2, 61: vitium commune omnium est, Quod nimium ad rem in senecta attenti sumus: hanc maculam nos decet Effugere, * Ter. Ad. 5, 8, 31:

    delenda vobis est illa macula, Mithridatico bello suscepta,

    Cic. Imp. Pomp. 3, 7:

    est hujus saeculi labes quaedam et macula, virtuti invidere,

    id. Balb. 6, 15:

    vitae splendorem maculis aspergere,

    id. Planc. 12, 30:

    furtorum et flagitiorum,

    id. Verr. 2, 5, 46, § 121:

    adulescentiae,

    id. ib. 1, 4, 11:

    familiae,

    id. Clu. 5, 12:

    in oratione nitida notabile humilius verbum et velut macula,

    Quint. 8, 3, 18; 8, 5, 28:

    ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent,

    Liv. 3, 58:

    plurima sunt nitidis maculam haesuram figentia rebus,

    enduring disgrace, Juv. 14, 2.
    2.
    Măcŭla, ae, m., a Roman surname, e. g. of Q. Pompeius, Cic. Fam. 6, 19, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > macula

  • 11 com-maculō

        com-maculō āvī, ātus, āre,    to spot, stain, pollute, defile: sanguine manūs, V.—Fig., to disgrace, stain: se ambitu: se cum Iugurthā miscendo, S.

    Latin-English dictionary > com-maculō

  • 12 contāminō

        contāminō āvī, ātus, āre    [contamen, collat. form of contagio], to bring into contact, mingle, blend, unite: Graecas (fabulas), T.—To corrupt, defile: spiritum.—Fig., to corrupt, defile, pollute, stain, spoil, taint: gaudium aegritudine, T.: se vitiis: sanguinem suum lege (Canuleiā), L.: veritatem mendacio: sese maleficio: se praedā, L.: contaminati facinore, Cs.: tot parricidiis: iudicia.
    * * *
    contaminare, contaminavi, contaminatus V TRANS
    corrupt, defile (w/filth/intercourse), stain, befoul spoil; ruin, dishonor; debase w/mixture of inferior material; contaminate, infect; pollute (morally)

    Latin-English dictionary > contāminō

  • 13 cruentō

        cruentō āvī, ātus, āre    [cruentus], to make bloody, spot with blood, stain, cause to bleed: manūs sanguine, N.: mensam sanguine, L.: gladium in pugnā, S.: ōs, O.: cruentati redeunt, O.—Fig., to wound: haec te cruentat oratio.
    * * *
    cruentare, cruentavi, cruentatus V TRANS
    stain/spot/mark with blood; cause to bleed, wound; pollute with blood-guilt; make/dye blood-red; soak/besplatter with any liquid; tinge with red (L+S)

    Latin-English dictionary > cruentō

  • 14 inquinō

        inquinō āvī, ātus, āre,    to befoul, stain, pollute, defile: merdis caput inquiner albis Corvorum, H.: inquinet arma situs, O.—Fig., to pollute, defile, corrupt, contaminate, debase: amicitiam nomine criminoso: splendorem honestatis: senatum, L.: famam alterius, L.: se vitiis: nuptīas et genus et domos, H.: aere tempus aureum, H.
    * * *
    inquinare, inquinavi, inquinatus V
    daub; stain, pollute; soil; "smear"

    Latin-English dictionary > inquinō

  • 15 polluō

        polluō uī, ūtus, ere    [pro+luo], to soil, defile, stain, foul, pollute: ore dapes, V.: ora cruore, O. —Fig., to defile, pollute, contaminate, violate, dishonor, desecrate: iura scelere: stupro religionis: Iovem, Pr.: tragico pollutus concubitu, Iu.: polluta pax, V.
    * * *
    polluere, pollui, pollutus V TRANS
    soil/foul/dirty/stain/pollute; infect (w/disease); make impure; break (fast); violate; dishonor/defile/degrade (w/illicit sexual conduct/immoral actions)

    Latin-English dictionary > polluō

  • 16 maculatio

    măcŭlātĭo, ōnis, f. [maculo], a spotting; a spot, stain (post-class.).
    I.
    Lit.:

    cutem maculationibus convariare,

    App. Mag. p. 306, 14.—
    II.
    Trop.: aliquā infamiae maculatione pollutus, stain, Firm. Math. 3, 15, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > maculatio

  • 17 maculo

    măcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [1. macula], to make spotted, to spot, speckle, variegate.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (only poet.), to stain, tinge, dye:

    telas maculare ostro,

    Val. Fl. 4, 368:

    et multo maculatum murice tigrim,

    id. 6, 704.—
    B.
    In partic., to spot, stain, defile, pollute:

    maculari corpus maculis luridis,

    Plaut. Capt. 3, 4, 63:

    solum sanguine,

    Cat. 63, 7; cf.:

    terram tabo,

    Verg. A. 3, 29: dextra maculata cruore, Ov. de Nuce, 157.—
    II.
    Trop. (acc. to I. B.), to defile, dishonor, disgrace, etc. (freq. in Cic.):

    rex ille optimi regis caede maculatus,

    Cic. Rep. 2, 25, 46; cf.:

    partus suos parricidio,

    Liv. 1, 13:

    nemora nefario stupro,

    Cic. Mil. 31, 85:

    Catonis splendorem,

    id. Sest. 28, 60:

    tuum maculavi crimine nomen,

    Verg. A. 10, 851:

    inde metus maculat poenarum praemia vitae,

    spoils, Lucr. 5, 1151:

    obsoleta quoque (verba) et maculantia ex sordidiore vulgi usu ponit,

    Gell. 16, 7, 4.—Hence, măcŭ-lātim, adv., in a spotted or mottled fashion (late Lat.), Aug. Gen. ad Lit. 5, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > maculo

  • 18 aspergō (ads-)

        aspergō (ads-) ersī, ersus, ere    [ad + spargo], to scatter, strew upon, sprinkle, spatter over: guttam bulbo: pecori virus, V. — To sprinkle with, besprinkle, bespatter, bedew: aram sanguine: sanguine mensas, O.—Fig., to throw upon in addition, fasten on besides, affix: viro labeculam: generi orationis sales: Aebutio sextulam, gives as a sprinkling (of an inheritance). — To defile, spot, taint, asperse, stain: vitae splendorem maculis: patrem suspicione, L.: aspergi infamiā, N.

    Latin-English dictionary > aspergō (ads-)

  • 19 castē

        castē adv. with comp. and sup.    [castus], purely, spotlessly, without stain, virtuously: vivere: tueri virginem. — Piously, religiously: haec tribuenda deorum numini: castius sacra facere, L.: castissime colere deos: placare deos, O.
    * * *
    castius, castissime ADV
    uprightly, w/integrity; chastely, w/sexual/ceremonial purity; spotlessly

    Latin-English dictionary > castē

  • 20 cōn-scelerō

        cōn-scelerō āvī, ātus, āre,    to stain with guilt, pollute, dishonor, disgrace: oculos videndo, O.: domum, Ct.

    Latin-English dictionary > cōn-scelerō

См. также в других словарях:

  • Stain Studio — is a Bulgarian music company dealing with audio/video production and concert management. It was founded in May 1999 by Gospodin Gepi Gospodinov and Kliment Kalev two Bulgarian musicians who decided to create and run a studio of their own in order …   Wikipedia

  • stain´like´ — stain «stayn», verb, noun. –v.t. 1. to discolor (something); spot; soil: »The tablecloth is stained where food has been spilled. Let not women s weapons, waterdrops, Stain my man s cheeks (Shakespeare). 2. Figurative. a) o spot by wrongdoing or… …   Useful english dictionary

  • stain´er — stain «stayn», verb, noun. –v.t. 1. to discolor (something); spot; soil: »The tablecloth is stained where food has been spilled. Let not women s weapons, waterdrops, Stain my man s cheeks (Shakespeare). 2. Figurative. a) o spot by wrongdoing or… …   Useful english dictionary

  • stain´a|ble — stain «stayn», verb, noun. –v.t. 1. to discolor (something); spot; soil: »The tablecloth is stained where food has been spilled. Let not women s weapons, waterdrops, Stain my man s cheeks (Shakespeare). 2. Figurative. a) o spot by wrongdoing or… …   Useful english dictionary

  • Stain — (st[=a]n), v. t. [imp. & p. p. {Stained} (st[=a]nd); p. pr. & vb. n. {Staining}.] [Abbrev. fr. distain.] 1. To discolor by the application of foreign matter; to make foul; to spot; as, to stain the hand with dye; armor stained with blood. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Stain (disambiguation) — Stain may refer to:*Stain, an unwanted localized discoloration, often in fabrics or textiles *Wood stain, a type of penetrative dye used to create a wanted color change in wood *Staining, in biology, a stain used to highlight features of tissue… …   Wikipedia

  • Stain — Stain, n. 1. A discoloration by foreign matter; a spot; as, a stain on a garment or cloth. Shak. [1913 Webster] 2. A natural spot of a color different from the gound. [1913 Webster] Swift trouts, diversified with crimson stains. Pope. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stain — [stān] vt. [ME stainen, aphetic < disteinen,DISTAIN: sense and form infl. by ON steinn, color, lit., STONE (hence, mineral pigment)] 1. to spoil the appearance of by patches or streaks of color or dirt; discolor; spot 2. to bring shame upon… …   English World dictionary

  • Stain Glass Cottage — (Колва,Индия) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: 38P, Moraes Colony, Per Seraulim …   Каталог отелей

  • stain´less|ness — stain|less «STAYN lihs», adjective, noun. –adj. without stain; spotless. –n. = stainless steel. (Cf. ↑stainless steel) –stain´less|ly, adverb. –stain´less|ness, noun …   Useful english dictionary

  • stain´less|ly — stain|less «STAYN lihs», adjective, noun. –adj. without stain; spotless. –n. = stainless steel. (Cf. ↑stainless steel) –stain´less|ly, adverb. –stain´less|ness, noun …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»