-
1 labes
stain, blemish, disgrace, infamy / misfortune. -
2 labis
stain, blemish, disgrace, infamy / misfortune. -
3 macula
stain, mark, spot/ blemish, fault, flaw. -
4 macula
macula ae, f a spot, mark, stain: (bos) maculis insignis et albo, i. e. white spots, V.: in maculis (terra) ubi habitatur, i. e. small places: parcit cognatis maculis similis fera, Iu.: Conbibit os maculas, contracts, O.—A mesh, hole (in network): reticulum minutis maculis: retia maculis distincta, O.—A spot, stain, blot, blemish, mole: est corporis macula naevus: maculas de vestibus aufers. O.— Fig., a blot, stain, stigma, blemish, fault, defect, disgrace: hanc maculam Effugere, T.: delenda est vobis illa macula: vitae splendorem maculis aspergis?: flagitiorum: iudiciorum: Claudiae genti inusta, L.: in carmine Offendar maculis, H.* * *spot, stain, blemish; dishonor; mesh in a net -
5 īnficiō
īnficiō fēcī, fectus, ere [1 in+facio], to stain, tinge, dye, color: (vestīs) quarum graminis ipsum Infecit natura pecus, i. e. whose wool has taken color from the pasture, Iu.: diem, darken, O.: ora pallor inficit, overspreads, H.: se vitro, Cs.: humus infecta sanguine, S.: infectus sanguine villos, O. —To infect, stain, spoil: hoc (dictamno) amnem, V.: Pocula, poison, V.: pabula tabo, V.: Allecto infecta venenis, imbued, V.—Fig., to imbue, instruct: infici iis artibus: animos teneros.—To spoil, corrupt, infect: desidiā animum: inficimur opinionum pravitate: principum vitiis infici solet civitas: Infectum eluitur scelus (i. e. quo se infecerunt), V.: blandimentis infectae epistulae, Ta.* * *inficere, infeci, infectus Vcorrupt, infect, imbue; poison; dye, stain, color, spoil -
6 lābēcula
lābēcula ae, f dim. [labes], a slight stain, reproach: viro labeculam aspergere.* * *stain, blemish; slight stain; minor disgrace -
7 lābēs
lābēs is, f [2 LAB-], a falling, sinking in, subsidence: ut multis locis labes factae sint: terrae, L.— A fall, stroke, ruin, destruction: innocentiae: prima mali, first stroke of misfortune, V. — A spot, blot, stain, blemish, defect (poet.): tractata notam labemque remittunt Atramenta, H.: Victima labe carens, spotless, O.—Fig., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: domestica: labem integris inferre: domus sine labe, Iu.: vita sine labe peracta, O.: conscientiae labīs in animo habere.— A cause of ruin, disgrace, scandal, reproach: (Verres) provinciae, scourge: civitatis (of a bad law): labes illa atque caenum, filthy wretch.* * *landslip/subsidence; disaster/debacle; fault/defect/blot/stain/blemish/dishonor -
8 labes
1.lābes, is (abl. labi for labe, Lucr. 5, 930), f. [1. lābor], a fall, falling down, sinking in.I.Lit. (rare but class.):II.dare labem,
Lucr. 2, 1145:motus terrae Rhodum... gravi ruinarum labe concussit,
Just. 30, 4, 3:tantos terrae motus in Italia factos esse, ut multis locis labes factae sint terraeque desederint,
subsidences of the earth, Cic. Div. 1, 35, 78; cf.:labes agri,
id. ib. 1, 43, 97:terrae,
Liv. 42, 15; so absol.:si labes facta sit, omnemque fructum tulerit,
Dig. 19, 2, 15, § 2:labes imbris e caelo,
Arn. 5, 185.—Transf.A.A fall, stroke, ruin, destruction:B.hinc mihi prima mali labes,
the first blow of misfortune, Verg. A. 2, 97:haec prima mali labes, hoc initium impendentis ruinae fuit,
Just. 17, 1, 5: metuo legionibu' labem, Enn. ap. Diom. p. 378 P. (Ann. v. 283 Vahl.):quanta pernis pestis veniet, quanta labes larido,
Plaut. Capt. 4, 3, 3:innocentiae labes ac ruina,
Cic. Fl. 10, 24:labes in tabella,
id. Lael. 12, 41:regnorum labes,
Val. Fl. 5, 237.—Meton., ruin, destruction; of a dangerous person, one who causes ruin:2.(Verres) labes atque pernicies provinciae Siciliae,
Cic. Verr. 1, 1, 2: labes popli, Plant. Pers. 3, 3, 4.—Of a bad law:labes atque eluvies civitatis,
Cic. Dom. 20, 53.—In partic., the falling sickness, epilepsy, Ser. Samm. 57, 1018.—2.Hence, in gen.,
disease, sickness, Grat. Cyneg. 468.lābes, is, f. [Gr. lôbê, lôbeuô; cf. Curt. Griech. Etym. p. 372]. a spot, blot, stain, blemish, defect.I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.tractata notam labemque remittunt Atramenta,
Hor. Ep. 2, 1, 235:sine labe toga,
Ov. A. A. 1, 514:purum et sine labe salinum,
Pers. 3, 25:victima labe carens,
Ov. M. 15, 130:aliqua corporis labe insignis,
Suet. Aug. 38: item quae (virgo) lingua debili sensuve aurium deminuta, aliave qua corporis labe insignita sit, Gell. 1, 12, 3.—Trop., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: labes macula in vestimento dicitur, et deinde metaphorikôs transfertur in homines vituperatione dignos, Paul. ex Fest. p. 121 Müll. (freq. and class.):b.animi labes nec diuturnitate evanescere, nec amnibus ullis elui potest,
Cic. Leg. 2, 10, 24:saeculi labes atque macula,
id. Balb. 6, 15:labem alicujus dignitati aspergere,
a stain, disgrace, id. Vatin. 6, 15:labem alicui inferre,
id. Cael. 18, 42:famae non sine labe meae,
Prop. 4 (5), 8, 20:domus sine labe,
Juv. 14, 69:vita sine labe peracta,
Ov. P. 2, 7, 49:abolere labem prioris ignominiae,
Tac. H. 3, 24:donec longa dies... concretam eximit labem, purumque relinquit sensum,
Verg. A. 6, 746. —Of an immoral custom:dedit hanc contagio labem,
Juv. 2, 78.— Plur.:conscientiae labes habere,
Cic. Off. 3, 21, 85:peccatorum labibus inquinati,
Lact. 4, 26; id. Ira Dei, 19.—Meton. (abstr. pro concreto), a disgrace, i. e. a good-for-nothing fellow, a wretch:habeo quem opponam labi illi atque caeno,
Cic. Sest. 8, 20:caenum illud ac labes,
id. ib. 11, 26. -
9 Macula
1. I.Lit.A.In gen., Plin. 37, 10, 56, § 155:2.(bos) maculis insignis et albo,
i. e. with white spots, Verg. G. 3, 56:maculis albis equus,
id. A. 9, 49:maculis auro squalentibus ardens (rex apum),
id. G. 4, 91: in ipsis quasi maculis (terra), ubi habitatur, in those spots, i. e. small places, Cic. Rep. 6, 19 fin.:parcit cognatis maculis similis fera,
Juv. 15, 160; cf. 5, 104.—Transf., a mesh in a net, a hole in network or in a web:B.rete grandibus maculis,
Varr. R. R. 3, 11, 3; Col. 8, 15, 1:reticulum minutis maculis,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:retia maculis distincta,
Ov. H. 5, 19. —Of the meshes of a spider's web, Plin. 11, 24, 28, § 81.—In partic., a spot, stain, blot, blemish, mole, etc.:II.maculari corpus maculis luridis,
Plaut. Capt. 3, 4, 63:est corporis macula, naevus,
Cic. N. D. 1, 28, 79:maculas auferre de vestibus,
Ov. F. 3, 821:extrahere,
Plin. 20, 13, 50, § 120:in veste facere,
id. 12, 25, 54, § 123:e veste abluere,
id. 28, 7, 23, § 109:mederi maculis corporis,
id. 36, 19, 33, § 140; cf.:lentigines ac maculas e facie tollere,
id. 20, 2, 4, § 9.—Trop. (acc. to I. B.), a blot, stain, stigma, blemish, fault in character: quem scis scire tuas omnes maculasque notasque, Lucil. ap. Non. 350, 13:2.inest amoris macula huic homini in pectore,
Plaut. Poen. 1, 1, 70:jam ego ex corpore exigam omnis maculas maerorum tibi,
id. Capt. 4, 2, 61: vitium commune omnium est, Quod nimium ad rem in senecta attenti sumus: hanc maculam nos decet Effugere, * Ter. Ad. 5, 8, 31:delenda vobis est illa macula, Mithridatico bello suscepta,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:est hujus saeculi labes quaedam et macula, virtuti invidere,
id. Balb. 6, 15:vitae splendorem maculis aspergere,
id. Planc. 12, 30:furtorum et flagitiorum,
id. Verr. 2, 5, 46, § 121:adulescentiae,
id. ib. 1, 4, 11:familiae,
id. Clu. 5, 12:in oratione nitida notabile humilius verbum et velut macula,
Quint. 8, 3, 18; 8, 5, 28:ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent,
Liv. 3, 58:plurima sunt nitidis maculam haesuram figentia rebus,
enduring disgrace, Juv. 14, 2.Măcŭla, ae, m., a Roman surname, e. g. of Q. Pompeius, Cic. Fam. 6, 19, 1. -
10 macula
1. I.Lit.A.In gen., Plin. 37, 10, 56, § 155:2.(bos) maculis insignis et albo,
i. e. with white spots, Verg. G. 3, 56:maculis albis equus,
id. A. 9, 49:maculis auro squalentibus ardens (rex apum),
id. G. 4, 91: in ipsis quasi maculis (terra), ubi habitatur, in those spots, i. e. small places, Cic. Rep. 6, 19 fin.:parcit cognatis maculis similis fera,
Juv. 15, 160; cf. 5, 104.—Transf., a mesh in a net, a hole in network or in a web:B.rete grandibus maculis,
Varr. R. R. 3, 11, 3; Col. 8, 15, 1:reticulum minutis maculis,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:retia maculis distincta,
Ov. H. 5, 19. —Of the meshes of a spider's web, Plin. 11, 24, 28, § 81.—In partic., a spot, stain, blot, blemish, mole, etc.:II.maculari corpus maculis luridis,
Plaut. Capt. 3, 4, 63:est corporis macula, naevus,
Cic. N. D. 1, 28, 79:maculas auferre de vestibus,
Ov. F. 3, 821:extrahere,
Plin. 20, 13, 50, § 120:in veste facere,
id. 12, 25, 54, § 123:e veste abluere,
id. 28, 7, 23, § 109:mederi maculis corporis,
id. 36, 19, 33, § 140; cf.:lentigines ac maculas e facie tollere,
id. 20, 2, 4, § 9.—Trop. (acc. to I. B.), a blot, stain, stigma, blemish, fault in character: quem scis scire tuas omnes maculasque notasque, Lucil. ap. Non. 350, 13:2.inest amoris macula huic homini in pectore,
Plaut. Poen. 1, 1, 70:jam ego ex corpore exigam omnis maculas maerorum tibi,
id. Capt. 4, 2, 61: vitium commune omnium est, Quod nimium ad rem in senecta attenti sumus: hanc maculam nos decet Effugere, * Ter. Ad. 5, 8, 31:delenda vobis est illa macula, Mithridatico bello suscepta,
Cic. Imp. Pomp. 3, 7:est hujus saeculi labes quaedam et macula, virtuti invidere,
id. Balb. 6, 15:vitae splendorem maculis aspergere,
id. Planc. 12, 30:furtorum et flagitiorum,
id. Verr. 2, 5, 46, § 121:adulescentiae,
id. ib. 1, 4, 11:familiae,
id. Clu. 5, 12:in oratione nitida notabile humilius verbum et velut macula,
Quint. 8, 3, 18; 8, 5, 28:ne Claudiae genti eam inustam maculam vellent,
Liv. 3, 58:plurima sunt nitidis maculam haesuram figentia rebus,
enduring disgrace, Juv. 14, 2.Măcŭla, ae, m., a Roman surname, e. g. of Q. Pompeius, Cic. Fam. 6, 19, 1. -
11 com-maculō
com-maculō āvī, ātus, āre, to spot, stain, pollute, defile: sanguine manūs, V.—Fig., to disgrace, stain: se ambitu: se cum Iugurthā miscendo, S. -
12 contāminō
contāminō āvī, ātus, āre [contamen, collat. form of contagio], to bring into contact, mingle, blend, unite: Graecas (fabulas), T.—To corrupt, defile: spiritum.—Fig., to corrupt, defile, pollute, stain, spoil, taint: gaudium aegritudine, T.: se vitiis: sanguinem suum lege (Canuleiā), L.: veritatem mendacio: sese maleficio: se praedā, L.: contaminati facinore, Cs.: tot parricidiis: iudicia.* * *contaminare, contaminavi, contaminatus V TRANScorrupt, defile (w/filth/intercourse), stain, befoul spoil; ruin, dishonor; debase w/mixture of inferior material; contaminate, infect; pollute (morally) -
13 cruentō
cruentō āvī, ātus, āre [cruentus], to make bloody, spot with blood, stain, cause to bleed: manūs sanguine, N.: mensam sanguine, L.: gladium in pugnā, S.: ōs, O.: cruentati redeunt, O.—Fig., to wound: haec te cruentat oratio.* * *cruentare, cruentavi, cruentatus V TRANSstain/spot/mark with blood; cause to bleed, wound; pollute with blood-guilt; make/dye blood-red; soak/besplatter with any liquid; tinge with red (L+S) -
14 inquinō
inquinō āvī, ātus, āre, to befoul, stain, pollute, defile: merdis caput inquiner albis Corvorum, H.: inquinet arma situs, O.—Fig., to pollute, defile, corrupt, contaminate, debase: amicitiam nomine criminoso: splendorem honestatis: senatum, L.: famam alterius, L.: se vitiis: nuptīas et genus et domos, H.: aere tempus aureum, H.* * *inquinare, inquinavi, inquinatus Vdaub; stain, pollute; soil; "smear" -
15 polluō
polluō uī, ūtus, ere [pro+luo], to soil, defile, stain, foul, pollute: ore dapes, V.: ora cruore, O. —Fig., to defile, pollute, contaminate, violate, dishonor, desecrate: iura scelere: stupro religionis: Iovem, Pr.: tragico pollutus concubitu, Iu.: polluta pax, V.* * *polluere, pollui, pollutus V TRANSsoil/foul/dirty/stain/pollute; infect (w/disease); make impure; break (fast); violate; dishonor/defile/degrade (w/illicit sexual conduct/immoral actions) -
16 maculatio
-
17 maculo
măcŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [1. macula], to make spotted, to spot, speckle, variegate.I.Lit.A.In gen. (only poet.), to stain, tinge, dye:B.telas maculare ostro,
Val. Fl. 4, 368:et multo maculatum murice tigrim,
id. 6, 704.—In partic., to spot, stain, defile, pollute:II.maculari corpus maculis luridis,
Plaut. Capt. 3, 4, 63:solum sanguine,
Cat. 63, 7; cf.:terram tabo,
Verg. A. 3, 29: dextra maculata cruore, Ov. de Nuce, 157.—Trop. (acc. to I. B.), to defile, dishonor, disgrace, etc. (freq. in Cic.):rex ille optimi regis caede maculatus,
Cic. Rep. 2, 25, 46; cf.:partus suos parricidio,
Liv. 1, 13:nemora nefario stupro,
Cic. Mil. 31, 85:Catonis splendorem,
id. Sest. 28, 60:tuum maculavi crimine nomen,
Verg. A. 10, 851:inde metus maculat poenarum praemia vitae,
spoils, Lucr. 5, 1151:obsoleta quoque (verba) et maculantia ex sordidiore vulgi usu ponit,
Gell. 16, 7, 4.—Hence, măcŭ-lātim, adv., in a spotted or mottled fashion (late Lat.), Aug. Gen. ad Lit. 5, 10. -
18 aspergō (ads-)
aspergō (ads-) ersī, ersus, ere [ad + spargo], to scatter, strew upon, sprinkle, spatter over: guttam bulbo: pecori virus, V. — To sprinkle with, besprinkle, bespatter, bedew: aram sanguine: sanguine mensas, O.—Fig., to throw upon in addition, fasten on besides, affix: viro labeculam: generi orationis sales: Aebutio sextulam, gives as a sprinkling (of an inheritance). — To defile, spot, taint, asperse, stain: vitae splendorem maculis: patrem suspicione, L.: aspergi infamiā, N. -
19 castē
castē adv. with comp. and sup. [castus], purely, spotlessly, without stain, virtuously: vivere: tueri virginem. — Piously, religiously: haec tribuenda deorum numini: castius sacra facere, L.: castissime colere deos: placare deos, O.* * *castius, castissime ADVuprightly, w/integrity; chastely, w/sexual/ceremonial purity; spotlessly -
20 cōn-scelerō
cōn-scelerō āvī, ātus, āre, to stain with guilt, pollute, dishonor, disgrace: oculos videndo, O.: domum, Ct.
См. также в других словарях:
Stain Studio — is a Bulgarian music company dealing with audio/video production and concert management. It was founded in May 1999 by Gospodin Gepi Gospodinov and Kliment Kalev two Bulgarian musicians who decided to create and run a studio of their own in order … Wikipedia
stain´like´ — stain «stayn», verb, noun. –v.t. 1. to discolor (something); spot; soil: »The tablecloth is stained where food has been spilled. Let not women s weapons, waterdrops, Stain my man s cheeks (Shakespeare). 2. Figurative. a) o spot by wrongdoing or… … Useful english dictionary
stain´er — stain «stayn», verb, noun. –v.t. 1. to discolor (something); spot; soil: »The tablecloth is stained where food has been spilled. Let not women s weapons, waterdrops, Stain my man s cheeks (Shakespeare). 2. Figurative. a) o spot by wrongdoing or… … Useful english dictionary
stain´a|ble — stain «stayn», verb, noun. –v.t. 1. to discolor (something); spot; soil: »The tablecloth is stained where food has been spilled. Let not women s weapons, waterdrops, Stain my man s cheeks (Shakespeare). 2. Figurative. a) o spot by wrongdoing or… … Useful english dictionary
Stain — (st[=a]n), v. t. [imp. & p. p. {Stained} (st[=a]nd); p. pr. & vb. n. {Staining}.] [Abbrev. fr. distain.] 1. To discolor by the application of foreign matter; to make foul; to spot; as, to stain the hand with dye; armor stained with blood. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
Stain (disambiguation) — Stain may refer to:*Stain, an unwanted localized discoloration, often in fabrics or textiles *Wood stain, a type of penetrative dye used to create a wanted color change in wood *Staining, in biology, a stain used to highlight features of tissue… … Wikipedia
Stain — Stain, n. 1. A discoloration by foreign matter; a spot; as, a stain on a garment or cloth. Shak. [1913 Webster] 2. A natural spot of a color different from the gound. [1913 Webster] Swift trouts, diversified with crimson stains. Pope. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
stain — [stān] vt. [ME stainen, aphetic < disteinen,DISTAIN: sense and form infl. by ON steinn, color, lit., STONE (hence, mineral pigment)] 1. to spoil the appearance of by patches or streaks of color or dirt; discolor; spot 2. to bring shame upon… … English World dictionary
Stain Glass Cottage — (Колва,Индия) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: 38P, Moraes Colony, Per Seraulim … Каталог отелей
stain´less|ness — stain|less «STAYN lihs», adjective, noun. –adj. without stain; spotless. –n. = stainless steel. (Cf. ↑stainless steel) –stain´less|ly, adverb. –stain´less|ness, noun … Useful english dictionary
stain´less|ly — stain|less «STAYN lihs», adjective, noun. –adj. without stain; spotless. –n. = stainless steel. (Cf. ↑stainless steel) –stain´less|ly, adverb. –stain´less|ness, noun … Useful english dictionary